MYCOMORPH
PL: Projekt bada fenomen grzybów z rodzaju Cordyceps poprzez tworzenie trójwymiarowych obiektów inspirowanych ich pasożytniczą morfologią i biologiczną złożonością. Wykorzystując technologię modelowania 3D i środowiska cyfrowe, artystka tworzy wizualne symulacje interakcji między grzybem a żywicielem, które przekształcają się w spekulatywne bioformy. Obiekty te są eksploracją granicy między naturą a technologią, organicznym a syntetycznym, życiem a jego imitacją. Projekt stawia pytania o kontrolę, zależność i transformację — zarówno w biologii, jak i w kulturze cyfrowej.
Projekt MYCOMORPH wykorzystuje zaawansowane modelowanie 3D do analizy morfologii fikcyjnych hybryd owad–grzyb z rodzaju Cordyceps. Każdy model oparto na precyzyjnie odwzorowanych danych anatomicznych stawonogów (Arthropoda) oraz strukturze strzępkowej grzybni (Ascomycota), co umożliwia badanie mechanizmów inwazji, różnicowania się stref troficznych i form owocnikowych. Dzięki symulacjom wzrostu strzępek wewnątrz tkanki gospodarza możliwe jest śledzenie dynamiki rozwoju kolonii pasożytniczej i interakcji biochemicznych na granicy dwóch organizmów.
Pod kątem biomimetycznym MYCOMORPH dostarcza innowacyjnego wzorca dla inżynierii materiałowej: porowate struktury inspirowane grzybnią mogą służyć do projektowania lekkich kompozytów o zwiększonej wytrzymałości, zdolnych do samoregeneracji, a splątane włókienka stanowią naturalny model dla sieci sensomotorycznych w robotyce miękkiej. Zrozumienie wzajemnego dopasowania elementów owadziego egzoszkieletu i grzybowej matrycy otwiera drogę do tworzenia hybrydowych powłok adhezyjnych, struktur filtracyjnych czy inteligentnych tkanin, które łączą solidność i elastyczność z adaptacyjną odpowiedzią na bodźce środowiskowe.
ENG: The project explores the phenomenon of fungi from the Cordyceps genus by creating three-dimensional objects inspired by their parasitic morphology and biological complexity. Using 3D modeling technology and digital environments, the artist generates visual simulations of interactions between the fungus and its host, transforming them into speculative bioforms. These objects investigate the boundary between nature and technology, the organic and the synthetic, life and its imitation. The project raises questions of control, dependence, and transformation — both in biology and in digital culture.
The MYCOMORPH project employs advanced 3D modeling to analyze the morphology of fictional insect–fungus hybrids in the genus Cordyceps. Each digital specimen is based on precisely reproduced anatomical data of arthropods (Arthropoda) and the hyphal architecture of fungal mycelium (Ascomycota), enabling investigation of invasion mechanisms, the differentiation of trophic zones, and the development of fruiting‐body structures. By simulating hyphal growth within host tissues, we can track the dynamics of parasitic colony expansion and the biochemical interactions at the interface of the two organisms.
From a biomimetic standpoint, MYCOMORPH provides an innovative template for materials engineering: mycelium-inspired porous networks inform the design of lightweight, high‐strength composites with self-regenerative capabilities, while the entangled filamentous architecture serves as a natural model for soft‐robotics sensory networks. Understanding the integration of insect exoskeletal elements with fungal matrices paves the way for hybrid adhesive coatings, filtration structures, and smart textiles that combine rigidity and flexibility with adaptive responsiveness to environmental stimuli.
